Of je nu een blog, een tijdschriftartikel of een boek schrijft, koppen en tussenkoppen zijn onmisbaar. Ze maken een tekst scanbaar en geven de lezer richting. Maar wat voor soort kop kies je? En wat doet een eindredacteur daarmee?
Toen ik besloot om me in te schrijven als (eind)redacteur en tekstcorrector, was dat voor mij een kleine stap bij waar ik vandaan kwam. Ik werkte op dat moment namelijk al een aantal jaar als eindredacteur in loondienst. In deze blogpost vertel ik je daar meer over.
Volgens het woordenboek kan een Nederlands woord drie geslachten hebben: mannelijk, vrouwelijk of onzijdig. Dat is belangrijke informatie voor het kiezen van het juiste verwijswoord. Maar hoe doe je dat bij je bedrijfsnaam?
Een van de eerste regels die je te horen krijgt als je een tekst schrijft, is dat je van passieve naar actieve zinnen moet. Toch betekent dat niet dat je gelijk alle passieve zinnen moet schrappen. Dit is waarom.
Als schrijver gebruik je soms getallen om je boodschap nog meer kracht bij te zetten. Maar dat brengt ook een risico met zich mee: je maakt gemakkelijk een foutje. Hoe kun je als auteur getallen inzetten? En wat doet een redacteur of tekstcorrector daarmee?
In de meesten teksten komen getallen voor. Ze kunnen in allerlei situaties opduiken: van leeftijden tot jaartallen en van afstanden tot hoeveelheden. Een redacteur of tekstcorrector kijkt of ze op de juiste manier op papier staan.
Vorige week deelde ik de eerste vier lessen die ik als redacteur en tekstcorrector mee heb genomen uit mijn studie Taalwetenschap. Deze week geef ik er nog drie door.
In de derde klas van de middelbare school hoorde ik voor het eerst van de studie Taalwetenschap. Inmiddels heb ik alweer een tijd mijn diploma. Wat heb je aan taalwetenschap als redacteur en tekstcorrector?
Een redacteur of tekstcorrector kan gelukkig allerlei bronnen raadplegen. Dit zijn een aantal van mijn favoriete websites.
Een redacteur of tekstcorrector kan niet zonder het Groene Boekje en taaladviesboeken of -websites. Daarnaast zal hij veel taaladviezen uit z’n hoofd kennen. Dat is handig, want in de praktijk zie je soms dat niet iedereen die taaladviezen volgt. Een voorbeeld daarvan is de komma voor het voegwoord ‘dat’.