Als redacteur of tekstcorrector zie je snel taalfouten in een tekst. Logisch, want dat is je werk. Maar om álle taalfouten op te sporen, is het belangrijk om alert te zijn. In de afgelopen jaren heb ik ontdekt dat de volgende drie methoden mij soms net wat scherper maken.
1. Zoom in
In het werk als (eind)redacteur bij een tijdschrift krijg je regelmatig een drukproef onder ogen. Daarbij zie je de vormgegeven tekst, inclusief afbeeldingen en andere toevoegingen. Het is als het ware de conceptversie van het gedrukte magazine. Jouw taak is dan om alle taalfouten en fouten in de vormgeving uit de proef te halen.
Met zo’n proef op je scherm ben je geneigd naar allerlei dingen te kijken. Staan de afbeeldingen goed? Mist er niet ergens een paginanummer? Hoe verder de pagina is uitgezoomd, hoe meer je kunt zien.
Maar doordat je naar zo veel verschillende dingen tegelijk kunt kijken, lees je de tekst zelf soms minder goed. Zoom daarom in als je echt de details van de tekst wilt checken. Je wordt dan minder afgeleid door andere elementen op de pagina en je bent meer gefocust op de tekst en mogelijke missers daarin.
2. Gebruik een wit vel papier
Ook als je een geprinte tekst wilt corrigeren, kun je inzoomen. Gebruik daarvoor een wit vel papier of iets anders wat het vervolg van de tekst afdekt. Daardoor richten je ogen zich vooral op de regel vlak boven het vel papier en kun je kijken of in die regel alles klopt.
Je kunt het gebruik van een vel papier een beetje vergelijken met de leesliniaal die sommige mensen met dyslexie gebruiken. Daarmee licht je een regel uit de tekst, waardoor je je helemaal op die woorden kunt richten.
3. Begin achteraan met lezen
Als je een tekst moet corrigeren, neem je hem soms meerdere keren door voordat je hem terugstuurt naar de opdrachtgever. Je wilt natuurlijk geen foutje over het hoofd zien. Maar omdat je de tekst op den duur kent, ben je geneigd om meer te gaan scannen dan echt te lezen.
Het kan dan helpen om de tekst van achteren naar voren te lezen. Begin op de laatste pagina en ga zo terug naar het begin. Daardoor ben je gedwongen om meer te letten op wat er echt staat. Bijkomend voordeel: je leest nu de laatste pagina’s eens als eerste, waardoor je op dat punt in de tekst nog wat alerter bent.
Maar welke taalfouten kun je dan vinden?
Er zijn verschillende soorten fouten die je op een van bovenstaande manieren kunt spotten. Verkeerd gespelde woorden bijvoorbeeld, of spatiefouten. Lees hier wat een redacteur of tekstcorrector nog meer in de gaten houdt.
